-
1 złożony
być \złożonym z czegoś sich +akk aus etw zusammensetzen, aus etw bestehen3) lingwyraz \złożony Kompositum nt, [Wort]Zusammensetzung fzdanie złożone współrzędnie Satzverbindung fzdanie złożone podrzędnie Satzgefüge nt
См. также в других словарях:
poduszka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. poduszkaszce; lm D. poduszkaszek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot składający się z czegoś miękkiego (np. pierza, włosia) umieszczonego w powłoce z materiału,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stuprocentowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} składający się z czegoś w stu procentach, niezawierający domieszki czegoś innego, obejmujący sto procent (całość) czegoś, wynoszący sto procent :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
złożony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. złożyć (p.) złożony w użyciu przym. 1. «składający się z czegoś, zbudowany z kilku (z wielu) części, elementów; mający skomplikowaną budowę, konstrukcję, strukturę» Cząsteczki, mechanizmy złożone. ∆ Węglowodany … Słownik języka polskiego
cienkowarstwowy — «składający się, zbudowany z cienkiej warstwy czegoś; nałożony na coś cienką warstwą; oparty na stosowaniu czegoś w cienkich warstwach» Cienkowarstwowa emulsja błony fotograficznej. Technologia cienkowarstwowa (w radiotechnice) … Słownik języka polskiego
niejednorodny — «składający się z różnych części; niejednakowy, różnorodny» Niejednorodny materiał skalny. Niejednorodne tkanki. Niejednorodne pochodzenie czegoś … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… … Słownik języka polskiego
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
silny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, silnyni, silnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się siłą, energią, mocą, świadczący o sile; krzepki, energiczny, mocny, potężny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Silny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabój — m I, D. nabójboju; lm M. nabójboje, D. nabójboi a. nabójbojów 1. «jednostka amunicji broni palnej składająca się z materiału wybuchowego, osłony (np. łuski), spłonki (w broni strzeleckiej) lub zapłonnika (w broni artyleryjskiej) i pocisku» Nabój… … Słownik języka polskiego
łyżka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. łyżkażce; lm D. łyżkażek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden ze sztućców używanych do jedzenia, składający się z długiego, cienkiego, prostego uchwytu i szerszej od niego,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień